تاثیر رفتارهای نادرست والدین روی رفتار کودکان و نوجوانان
تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۷۳۵۹۵
علم روانشناسی بر این مسأله تاکید دارد که شخصیت آدمی و شکلگیری آن به دوران نوزادی و کودکیاش برمیگردد؛ بنابراین با این استدلال هم والدین اولین الگوها هستند.
کودکان هرآنچه میبینند را در حافظه ضبط میکنند، بنابراین والدین باید نکتهسنجتر باشند و هرسخن و رفتاری را نداشته باشند.
مراقب باشید؛ کودکان ناظر رفتار ما هستند
کودکان و نوجوانان همیشه مراقب رفتارهای والدینشان هستند، حتی در برههای که فکر میکنید آنها سرگرم کارهای خودشان هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این تاثیرگذاری تا حدی است که رفتارهای روزمره کودکان و نوجوانان را تحتالشعاع قرار میدهد. اگر از موسیقی که کودک یا نوجوانتان گوش میدهد یا از لباسهایی که میپوشد خوشتان نمیآید رفتارها و انتخابهای خودتان را بررسی کنید. در کنار الگوبرداری از همسالان رفتارها و انتخابهای شما هم بیتاثیر نبوده است. والدین باید این مسأله را مدنظر قرار بدهند که بر ارزشهای اساسی فرزندانشان مانند ارزشهای مذهبی و مسائل مربوط به آیندهاش مانند انتخابهای آموزشی تأثیرگذارند. درواقع هر میزان رابطه والدین با فرزندان قویتر باشد، این تاثیرگذاری شدت بیشتری مییابد.
در شرایطی که رابطه والدین با فرزندان قوی است، فرزندان، والدینشان را در قامت راهنما مییابند و برای حمایتها و نظر آنها ارزش قائلاند؛ بنابراین این رابطه قوی میتواند در نوجوانی تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد.
نسبت به اشتباهات خودمان حساس باشیم
فرزندمان همانی میشود که ما هستیم، نه همانی که ما میخواهیم! وقتی نوجوانمان اشتباهی دارد باید این سؤال را از خودمان بپرسیم که کجا رفتار اشتباهی از من سر زده؟! بنابراین فراموش نکنیم رفتارهای ما شخصیت فرزندمان را شکل میدهد. اشتباهات رفتاری والدین شاید در دوران کودکی نمود زیادی در رفتار فرزندان پیدا نکند، اما در دوران نوجوانی همه این اشتباهات نمود پیدا خواهد کرد؛ اشتباهاتی که هرازگاهی گریبان بزرگسالان و خانواده را میگیرد.
والدین همیشه تمام رویاها و آرزوهایشان را در فرزندشان جستوجو میکنند، حتی آرزوهایی که خودشان به آن دست نیافتهاند. در اینکه والدین غریزی در جهت پیشرفت و شکوفایی فرزندانشان تلاش میکنند، شکی نیست، اما چه کسی قضاوت میکند اصول تربیتی آنها صحیح است؟ بنابراین «تربیت» موضوعی است که باید با آگاهی و آموزش همراه باشد. زیرا ممکن است خود والدین نیز دچار خطاهای شناختی و ذهنیتهای نادرستی درباره اصول تربیت فرزند باشند.
اولین گامی که پدرها و مادرها باید در راستای تربیت کودکان و نوجوانان خود بردارند، پی بردن به اشتباهات خودشان است. نکته قابل تامل اینکه فرزندپروری یک چالش واقعی است، زیرا هر کودک، فردی منحصربهفرد است. اگر فرض میکردیم هم نوزادان روزی شبیه به هم میشوند، میتوانستیم یک رفتار تربیتی مشخص را برای همه آنها تجویز کنیم. پس آنچه برای کودک شما مناسب است، شاید برای کودکی از خانواده دیگر مناسب نباشد!
خانواده نابهنجار، رفتارهای ناهنجار
رفتارهای نابهنجار نوجوانان؛ مسألهای که خانوادهها با آن دست به گریباناند. نکته قابل تامل اینکه خانواده، اولین و مهمترین نهاد جامعه است که وظیفه دگرگون کردن ارگانیزم زیستی و تبدیل آن به موجود انسانی را بهعهده دارد. بهواقع خانواده از طریق پایهریزی الگوهای تربیتی و رفتاری و اجرای نقشهای اجتماعی گوناگون و در یک کلمه از طریق شیوههای اجتماعی کردن، درجات مختلف همنوایی با هنجارهای اجتماعی مورد پذیرش جامعه را در کودکان و نوجوانان درونی میسازد.
به باور منصوره نیکگفتار، روانشناس اگر خانوادهای بههر دلیلی نتواند هنجارها را به کودک و نوجوانش منتقل و آنها را نهادینه کند، بیشک رفتار فرزندشان مطابقتی با هنجارهای جامعه نخواهد داشت و جامعه آن رفتارها را نابهنجار خواهد خواند. خانواده بهعنوان هسته اولیه جامعه، منشأ تشکیل نهادهای اجتماعی است و بهعنوان یکی از مهمترین عوامل محیطی، اجتماعی و فرهنگی در بروز رفتار سوءمصرف مواد دخالت دارد.
خانواده بهعنوان یک نهاد اجتماعی، از اعضایی تشکیل میشود که میتوانند تحتتاثیر روابط و مسائل ارتباطی، تصمیمگیریها، کنشها، واکنشها، ایفای نقش، شرایط اقتصادی و اجتماعی خانواده قرار بگیرند: «نظام خانواده از طریق ارزشها و هنجارهای اجتماعی به نظام کلی جامعه مربوط میشود و هرگاه در درون یک نهاد اجتماعی یا یک جامعه، به نظام ارزشها و معیارهای اجتماعی اهمیت ندهند، آن سازمان دستخوش بینظمی میشود و در نهایت، خانواده نابهنجار میتواند رفتارهای نابهنجاری، چون اعتیاد را شکل دهد.»
به باور او با توجه به جایگاه خاص خانواده در میان نهادهای دیگر، اگر کارکرد خانواده آسیبزا باشد به همان میزان آسیبپذیری اعضای خانواده مخصوصا کودکان و نوجوانان افزایش مییابد و فرزندان نمیتوانند مطابق ارزشهای موجود در جامعه رشد کنند و چنین شرایطی زمینهساز اعتیاد فرزندان خواهد شد: «اغلب کسانی که در خانوادههای معتاد یا والدینی که هرگونه وابستگی دارند، رشد و پرورش مییابند، تکرار مصرف موادمخدر و آن وابستگیها توسط اعضای خانواده برای آنها عادی شده و ترس از تجربه مصرف یا تکرار وابستگیها در آنها کاهش مییابد و گاهی اوقات نیز مصرف مواد یا وابستگیها و عادات منفی والدین میتواند تأثیر منفی بر گرایش فرزندان نسبت به این مواد گذاشته و آنان را برای همیشه از این عادات، بیزار سازد.»
منبع: جام جم
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: رفتار کودکان والدین کودکان و نوجوانان هنجار ها رفتار ها ارزش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۷۳۵۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رفتارهای غیرمنطقی انسان الگوی جدید هوش مصنوعی شد
خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ محققان دانشگاه ام آی تی و دانشگاه واشنگتن راهی برای مدلسازی رفتار یک سوژه، خواه انسانی یا ماشینی، ابداع کردند که محدودیتهای محاسباتی ناشناخته را توضیح میدهد. این روش جدید به درک تفکر انسان و ماشین و چگونگی حل مشکلات کمک میکند و هر گونه محدودیتی را که ممکن است مانع حل مسئله شود شناسایی میکند.
برای ساختن سیستمهای هوش مصنوعی که میتوانند همکاری مؤثری با انسان داشته باشند، الگوبرداری مناسب از رفتار انسان برای شروع مفید است. اما بیشتر انسانها تمایل دارند هنگام تصمیمگیری رفتاری نشان دهند که با هنجارها و استانداردها چندان سازگار نیست. این غیرمنطقی بودن، که مدلسازی آن بهویژه دشوار است، اغلب به محدودیتهای محاسباتی ختم میشود. دلیلش این است که یک انسان فرصت ندارد مدتهای طولانی وقت صرف کند تا به راه حل مناسب برای حل یک مشکل برسد.
پیشبینی و پیشگیری از رفتارهای اشتباه
مدل جدید محققان میتواند به طور خودکار محدودیتهای محاسباتی یک سوژه را با دیدن تنها چند نمونه از اقدامات قبلی آنها استنتاج کند. این «پایه استنتاج» میتواند برای پیشبینی رفتارهای آتی آن سوژه استفاده شود. برای مثال، میتواند پیشبینی کند که بر اساس الگوهای سفر قبلی یک فرد به کجا میرود و یا مثلاً حرکت بعدی یک بازیکن را در بازی شطرنج پیشبینی کند. این کار میتواند به دانشمندان کمک کند نحوه رفتار انسانها را به سیستمهای هوش مصنوعی بیاموزند تا به همکاران انسانی خود بهتر پاسخ دهند. به گفته پائول جیکوب (Paul Jacob)، نویسنده ارشد این تحقیق، توانایی درک رفتار انسان و سپس استنتاج اهداف او بر اساس رفتار، میتواند کارایی یک دستیار هوش مصنوعی را تا حد زیادی ارتقا دهد.
جیکوب میگوید: «هوش مصنوعی میتواند با مشاهده رفتارهای قبلی انسان، او را از انجام اشتباه احتمالی بازدارد و وارد عمل شود و راه بهتری را پیشنهاد دهد. حتی میتواند با نقاط ضعفی که همکاران انسانیاش دارند سازگار شود. توانایی مدلسازی رفتار انسان گام مهمی به سوی ساخت یک عامل هوش مصنوعی است که در واقع میتواند به آن انسان کمک کند.»
چگونگی آموزش الگوریتم
اولین مرحله در روش آنها شامل اجرای یک الگوریتم حل مسئله در مدت زمان محدود است. برای مثال، اگر مدل هوش مصنوعی در حال انجام مسابقه شطرنج است به الگوریتم آن اجازه میدهند که فقط در تعداد معینی از مراحل اجرا شود. در پایان، محققان میتوانند تصمیماتی را که الگوریتم در هر مرحله اتخاذ کرده است، مشاهده و بررسی کنند.
سپس این مدل، تصمیمات خود را با تصمیمات سوژهای که از آن الگو گرفته مقایسه میکند تا با هم هماهنگ شوند و مرحلهای که عامل برنامهریزی را متوقف کرده است شناسایی میکند. از این رو، مدل میتواند پایه استنتاج یا مدت زمانی که آن سوژه برای این مشکل برنامهریزی میکند را برآورد کند. از پایه استنتاج همچنین میتوان برای پیشبینی نحوه واکنش آن سوژه هنگام حل یک مشکل مشابه استفاده کرد.
این روش میتواند بسیار کارآمد باشد، زیرا محققان میتوانند بدون تلاش مضاعف، به مجموعه کاملی از تصمیمات الگوریتم حل مسئله دسترسی داشته باشند. این چارچوب همچنین میتواند به حل هر مشکلی که در آن کلاس خاص از الگوریتم قرار دارد کمک کند.
محققان رویکرد خود را در سه مدلسازی مختلف آزمایش کردند: استنباط اهداف ناوبری بر اساس مسیرهای قبلی، حدس زدن قصد ارتباطی افراد از روی نشانههای کلامی آنها و پیشبینی حرکات بعدی در مسابقات شطرنج انسان با انسان. روش آنها در هر آزمایش یا با یک انتخاب رایج مطابقت داشت یا عملکرد بهتری را نشان داد.
با این روش جدید، سیستمهای هوش مصنوعی از اشتباهات خود درس میگیرند و مهارتهای تصمیمگیری خود را بهبود میبخشند. از این رویکرد همچنین میتوان برای مدلسازی فرآیند برنامهریزی در رباتها استفاده کرد. هدف نهایی این روش، ایجاد مدلهایی از هوش مصنوعی است که بتوانند همکاری مؤثرتری با انسان داشته باشند.
این گزارش از ام آی تی نیوز به فارسی برگردان شده است.
انتهای پیام/
نازنین احسانی طباطبایی